Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Juncus articulatus & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Jounc-nousa

Juncus articulatus

Juncaceae

Àutri noum : Erbo-dóu-parpaioun, Erbo-à-parpaioun, Fenoui-de-palun, Gapihoun, Parpaioun.

Noms en français : Jonc articulé, Jonc à fruits lustrés.

Descripcioun :
Lou jounc-nousa es uno planto coumuno, pas pu grando que 60 cm, que trachis dins li relarg mounte i'a d'aigo. Quouro èi jouine pòu faire de fiéu (estouloun). L'enflourejado, forço chanjadisso, caup de 3 à 20 flour. Li tepalo soun acabado pèr un benc.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae


Ordre : Poales

Coulour de la flour : Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à óutobre

Liò : Palun - Ribiero - Roubino - Prado umido
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Juncus articulatus L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Juncus articulatus & Taraxacum officinale

CCC
CC
CC
CC
CC
CC
CC
CC

Coumpara Jounc-nousa emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò